Terliğin yalnızlığı
bir gün yüzlü çalsa bu akşam kapımı
ağır ağır aralansa örtüsü yalnızlığın
aşk sesimle desem ona “hoş geldin”,
gün ışısa
ve terlik giyse koyduğum ucuna ayağının
biz bir elma hevesini
bölüşüp yerken birlikte
soğusa yorgun pabuçlar
tozlu teninde paspasın
her şey dışarıda kalsa
yalnızlığımız geride
bir çift terlik
boynu bükük
etiketi üzerinde
gel de sevinsin bu akşam
Elif Şebnem Akal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder