Çile kokladım karanfil niyetine
Sabrı okşadım zorladım sen diye
Baktım dünyaya senin gözünle
Hep savaş hep yıkım ateşler içinde
Mavi mavi gözlerinde hep sitem mi var
Yoksa insan sevdiğine böyle mi bakar
Mavi mavi gözlerinde top tüfek mi var
Böyle haksız bir savaştan kim galip çıkar
Bir demet beyaz karanfil ne işe yarar
Mavi mavi gözlerinde hep sitem mi var
Yoksa insan sevdiğine böyle mi bakar
Mavi mavi gözlerinde top tüfek mi var
Böyle haksız bir savaştan kim galip çıkar
Bu da benden olsun:
"....
Öyle güzelsin ki sen;
Geldiğin vapurdan inerken
hani bana doğru yürürken,
Seni gördüğüm ilk günkü gibi...
Başın eğik, belli her şey baştan sanki,
saçların savruluyor birden,
Ama bu defa değişik,
kızıl bir rüzgarla
Sendeliyorum, birden ayağım kayıyor,
Düşüyorum dipsiz ve zamansız bir boşluğa,
sana uzatıyorum elimi,
Tutmuyorsun,
biliyorsun,
şefkatli bir gülücükle beni sonsuzluğa uğurluyorsun ,
Acımasız dünyanın korkunç savaşlarından
Kurtarıp, ebedi yaşayan Barış'a mı?
Sana uzanan ellerim ürperiyor,
Bu sonsuz kayboluş içinde,
Ellerin yine yoktu...
bu Öyle güzel bir ayar ki ;
Terkeden değil, seviyor terkedilen ;
Ne kadar güzel düşünmüşsün bunu,
Garantilemişsin sevgimi,
verdiğin son hediyen beni terketmen...
sende baştan yokmuş, bende bitmeyen
Aşkını yolladın yine...
Sen yoktun...
-Yavuz Peker - "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder