En derin en güzel yerinde,
En içli şarkıların,
En sızlatan seslerinde,
En güzel şiirlerin en kahredici dizelerinde,
Attığım her adımda gölgenle yürüyorken,
Ben yokluğunda, varlığının hayaliyle yaşıyorken,
Sen damarlarımda kanım olmuş akıyorken,
Sanma ki yokluğunla hasta kalbimi ezer geçersin
Sanma ki zaman ilaçtır, sanma ki bitersin,
Üzerimizde gök kubbe çökmedikçe,
Yerler yarılıp dağlar devrilmedikçe,
İsrafil borusunu üfleyip
kıyamet kopmadıkça;
Ve ölüm kapımı son kez çalmadıkça,
Sanma ki kahreden sözlerinden;
'Bitti, anlamıyor musun' deyişinden,
Her an beni yaktığın cehennem ateşinden
Ne yılllarca süren sessizliğinden yılarım.
Ne senden geri döner,
Ne de vaz geçerim.
 |
| Küçük çömlek-Yenifoça |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder