Bu gün bayram

Bu gün kendime bayram ilan ettim. Bir sakıncası olmamalı dedim, Karar ve kutlama sadece bana ait çünkü, kim karışır?. Ne kurban ne ramazan, ne cumhuriyet ne de başka bir bayram. Peki ne oldu da bu gereği duydum?.

Çocuklarım ellerinden torunları tutup ta mı geldi, borçlarım, mı bitti, havaya giden, zenginleri daha zengin eden, o yüzden fakiri daha fakirleştiren, dünya kadar faiz sona erdi de, biraz ferahladım mı?. .Hastalıklarım mı yok oldu?. Unutulduğumu sandığım birileri tarafından telefonla aranıp, "haftaya geliyorum(z), evde misin?" sözlerini mi işiti kulaklarım?. Usta doktorlar, gönül yarasına çare mi buldu?.Terkedenlerim, "boşuna seneler geçti, bundan sonrasına bakalım; yanlışlıklar olmuştur, yarından tezi yok geliyorum!" diye müjde mi verdi?. Çalınan fotoğraf makinamı, pişman olan hırsız getirip bahçedeki masamın üzerine  mi bıraktı?. Güzel bir haber mi geldi bir yerlerden?, umulmadık, hani şöyle insanın içini kıpırdatan?. Ülkemin fakir halkı "insan" gibi yaşamaya mı başladı?....Hiç biri olmadı. Diğer sayılamayacak kadar çok olumlu şeyden hiç biri olmadı. Hepsinin de cevabı "hayır"...Peki bu hep böyle mi gidecek derseniz, tek "evet" cevabı burada işte.

Peki bayram geldiğinde ne değişiyor?. Hırslar, intikamlar, duyarsızlıklar, tepeye binmeler, kardeşi, babayı, oğulu-kızı, sevgiliyi  tanımamalar, yok yerine saymalar, aşkı ayaklar altına almalar, sevildiğini bildiği halde karşısındakini "insan" yerine bile koymamalar; başkasının ayağının altına muz kabuğu koymalar, miras kaçırmalar, sömürmeler, işkenceler, cinayetler, kör döğüşleri sona mı eriyor?. Yani, "Bayram gelmiş neyime?".

Bu gün bayram. Nasıl kutlamalıyım diye düşündüm. Dışarı çıktım. Köylülerle sohbet edip evime döndüm. Sobamı yaktım ve oturdum yalnızlığımla beraber. Bir şişe şarap  açsaydım şerefine hayatın dedim. Ama erteledim -bir kadeh şarabı bile!- gelecek bayrama sakladım. Kıyamadım belki de...Şarabım bitmesin diye. Kendim yaptım onu, bir arkadaşımın hediyesi Urla üzümlerinden. Seneye bağ bozumuna kadar yaşarsak eğer, içecek şarabımız kalsın diye...

Bu gün bayram; sevinç gözyaşları döküyorum. Bir, iki üç...Biri kesin kendim için, biri hayatın tümü için, birisi uzaktakiler için, biri vergi, borç ve faiz batağına düşmüşler için. Biri hastalar, yaşlılar için, biri aç halkım için. Bu bayram da gözlerim kurumadı velhasıl. Yarın da bayram öbür gün de...Gelecek yıl da, gelecek asır da...

Bu gün bayram, doyasıya eğlenin!. Bir şişe koymuşsanız masanıza eğer, bir yudum da benim için alın. Bu gün  bayram. Bu günün yarını yok!...

Yavuz