Usul: Düyek
Beste ve Güfte: Zeki Müren
Solist: Mine Geçili
tekrar bana donsen
yine beni sevsen
kalbimde sen
aşkımda sen
ne olursun bana
sevgilim desen
ey sevgili bil ki gam yemezdim
yolunda bile ölsem
kalbimde sen
ruhumda sen
ne olursun bana
sevgilim desen
Başım dönerken, yataktan kalkıp, biraz da aceleyle bu şarkıyı blogumda göreyim dedim...Önemli işleri severiz ya ( bu da önemli işmiş :-) )
...Aklıma takılmıştı ne zamandır, bu kısa ama o kadar da güzel şarkı...O'nun blogumda bulunmasını istiyordum...Geçmişin yaşanmışlıklarını; o temiz dileklerle geleceğe taşımak isteyen dizeler, müziğin içinde çok daha fazla anlam kazanıyor yine..Her zaman olduğu gibi, aşkın vazgeçilmez buruk yüzünü bu şarkıda da görüyoruz...Şarkıdaki dilekler ve yakarış; asla gerçek olmayacak; besteci bunu hissettiriyor...makamından, sözlerin ve seslerin dizilişinden, açıkça anlaşılıyor...
Ustanın elinden tutulmazmış..Zeki Müren'i saygı ile anıyoruz...
...Ve Can Baba dan bir şiir, bu şarkıyı besteleten duyguları açığa çıkaran, bir zamanlar, birbirlerine sımsıkı kenetlenmiş sevgililerin, hangi özlemle yandıkları ve "çaya şeker alır mısın" diyen o sesi duyup, aşkı doyasıya yaşadıkları, ama her aşkın sununda olduğu gibi bir şekilde kopuşları...
Yalnızlığa dayanırım da...
Yalnızlığa dayanırım da,
Bir başınalığa asla
Yaşamak hoş değil, duvarlara baka baka
Bir dost göz arayışıyla,
Saat tıkırtısıyla... Korkmam..!
Geçinip gideriz biz mutluluğa,
Ama;
"Günün aydın,
akşamın iyi olsun"
Diyen biri olmalı,
Bir telefon sesi çalmalı,
Ara sıra da olsa kulağımda...
Yoksa, zor değil, hiç zor değil,
Demli çayı bardakta...
Karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama:
"Çaya kaç şeker atarsın?"
Diye soran bir ses olmalı ya
Ara sıra..!
Can Yücel
ULUSAL OLMADAN ULUSLARARASI OLUNAMAZ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder